هنگامی که بعد از مدت‌ها یکی از محصولات رنو با نام لتیتود پایش به ایران باز شد خیلی‌ها بر این باور بودند که این فرانسوی با توجه به ویژگی‌هایش می‌تواند در این کلاس یکه‌تاز باشد در حالی که قیمتش از همه رقبا بالاتر تعیین شده بود. با این حال لتیتود هیچ‌گاه نتوانست موفقیت قابل اعتنایی کسب کند و با وجود تبلیغات گسترده باز هم بازار به آن روی خوشی نشان نداد.
این اتفاق نشان داد که فرانسوی‌ها هرچه گران‌قیمت‌تر باشند، در ایران به شکست نزدیک‌ترند؛ اتفاقی که برای خودروهای هموطنی چون سیتروئن C5 و پژو ۴۰۷ هم عینا تکرار شد. این شکست حتی به گونه‌ای بود که در اوج گرانی بازار خودرو با اینکه خودروهای شکست‌خورده‌ای چون اپتیمای نسل قبل هم با اقبال روبه‌رو شده بودند باز هم کسی سراغ لتیتود نرفت تا نبود تناسب بین قیمت و داشته‌های این سدان لوکس بیش از پیش توی ذوق بزند.
وقتی برای اولین بار لتیتود را می‌بینید آنچنان شگفت‌زده نمی‌شوید و جملاتی را از سر هیجان یا حیرت به زبان نخواهید آورد! این اشکال لتیتود نیست چرا که در استایل و نوع دیزاین آن، مدل‌های مختلفی از برندهای دیگر را دیده‌اید و به همین دلیل طراحی آن را به هیچ وجه نمی‌توان منحصر‌به‌فرد دانست. در واقع می‌توان دیزاین لتیتود را اینگونه تفسیر کرد؛ طرحی با فرم‌های قدیمی‌که با خطوط و چینشی مدرن احیا شده است.
این فرانسوی در نگاه اول نه تنها زیبا نیست بلکه حتی ممکن است در نظر شما زشت هم جلوه کند اما این تنها یک سوی سکه است؛ شک نکنید با گذشت زمان نظر شما تغییر خواهد کرد. چراغ‌های کشیده جلو به همراه جلوپنجره نسبتا بزرگ آن تا حد زیادی شبیه تولیدات اخیر کره‌ای‌ها مثل جنسیس است. ولی خطوطی سیال و برازنده آن که تا روی شانه‌های پهن خودرو امتداد یافته قدرت موتور را گوشزد می‌کند.
در نمای کناری هم المان خاصی خودنمایی نمی‌کند و تنها هارمونی خوب و چینش مناسب اجزای بدنه به چشم می‌آید. در نمای عقب باز ردپای طراحی شرقی‌ها را شاهدیم و سپر بزرگ، چراغ‌های افقی دوتکه و زه روی صندوق که آن را کمی‌شبیه آزرا کرده تمام داشته‌های این سدان به حساب می‌آید. با تمام این تفاسیر لتیتود را می‌توان در حقیقت یک خودروی اروپایی - آسیایی دانست؛ درکره‌جنوبی تولید می‌شود ولی بر روی پلتفرم D رنو و نیسان!
ضمن اینکه با سه نوع موتور بنزینی و دو موتور دو و سه لیتری دیزل به بازارهای جهانی معرفی شده که البته تنها پیشرانه ۳.۵ لیتری بنزینی آن در بازار داخلی قابل سفارش است آن هم با گیربکس اتومات. موتورش توانایی تولید ۲۴۱ اسب‌بخار را دارد که می‌تواند این فرانسوی را به شتاب ۸.۴ ثانیه رسانده و سرعت ۲۳۴ کیلومتر بر ساعت را هم برای آن ثبت کند که برای خودرویی به وزن ۱۶۱۵ کیلوگرم آمار مناسبی است. مصرف سوختش هم در سیکل ترکیبی چیزی در حدود ۹.۹ لیتر در هر صد کیلومتر عنوان شده که در عمل به راحتی به ۱۳ لیتر هم می‌رسد.
البته نباید فراموش کرد که لتیتود در هر چهارچرخ خود از ترمزهای دیسکی بهره می‌برد که به سیستم‌هایABS ،EBA ،EBD وESP مجهز شده و توانسته با شش کیسه ایمنی هوا هر پنج ستاره ممکن از موسسه تست تصادف یورو ان کاپ را دریافت کند.