شاسی بلند سال:
هوندا CR-V از اوایل دهه نود میلادی در پروسه تولید قرار گرفت و پلت فرم آن با سیویک مشترک است. این مدل یکی از شاسی بلندهایی است که به صورت ویژه برای ایالات متحده در نظر گرفته شده و اتفاقا فروش خوبی را هم با وجود رقیبان قدرتمند تجربه کرده و حتی مدل 2017 آن توانست به عنوان بهترین اس یووی سال مورد اشاره انتخاب شود. نمونه ای که از حدود 5 سال گذشته تا بحال در بازار خودرو کشورمان حضور دارد ، گونه فیس لیفت شده برای سال 2015 بوده که اگرچه اساس آن برای نسل چهارمش تغییری نکرده ، اما زیباتر شده و می توان گفت که ترکیبی از طراحی شاسی بلندهای آمریکایی و ژاپنی را به نمایش می گذارد. چراغ های جلو باریک تر و کشیده تر شده و مجموعه ای از احجام روان و زیبا ، بدنه CR-V را تشکیل می دهند . شاید عجیب ترین بخش این مدل چراغ های بزرگ و عمودی آن باشد که بیشتر در پس کله آن ! قرار دارند و مانند رقیبان آن همچون سانتافه و راو4 از کشیدگی افقی شکل برخوردار نیستند. به طوری که اگر از بالای ساختمان چند طبقه به هوندای در حال حرکت نگاه کنید ، به طور حتم چراغ هایی روی سقف می بینید تا روی در صندوق! اما هویت این مدل بیشتر در قسمت چلوپنجره و لوگوی آن متمرکز شده که به آکورد هم شباهت زیادی دارد.
مهندسی فضا:
وارد شدن به بخش داخلی لبخند رضایت را بر لبانتان می نشاند ، با وجود فاصله محوری کمتر نسبت به رقیبان کابین هوندا بسیار جادار و دلباز بوده و صندلی های آن کاملا راحت هستند. به لطف قرارگیری شیب دار دسته دنده که فضای بیشتری را برای کنسول وسط مهیا کرده ارگونومی و حس بهتری از دسترسی به ادوات را تجربه خواهید کرد.
صندلی های کرم رنگ و تزئینات چوبی که ممکن است مورد پسند مصرف کننده وطنی نباشد، اما کیفیت این بخش ها و مونتاژ آنها به قدری مطلوب است که دیگر توجهی به رنگ به کار رفته نخواهید داشت. دید راننده به جلو به دلیل عرض زیاد وسیله بسیار عالی بوده و حس متفاوت از دیگر رقبا تجربه خواهید کرد، به طوری که اگر CR-V را با تویوتا راو4 و هیوندای سانتافه مقایسه کنید، به این موضوع پی می برید که هوندا سبک کاملا متفاوتی را نسبت به دو رقیب ارائه می دهد، به خصوص اینکه کنسول آن نسبت به راو4 حالتی عمودی و تنگ و شلوغ نداشته و مانند سانتافه کم عرض و کوچک نیست. تنها نقطعه ضعف اتوموبیل روز آزمایش در فضای داخلی نشان دهنده های نه چندان زیبای پشت فرمان بوده که تا حدودی قدیمی به نظر می رسند. وقتی فضای سرنشینان جلو وعقب و همچنین صندوق بار را بررسی می کنید، به این برند آفرین خواهید گفت، چون مهندسی کابین به بهترین نحو انجام شده و امکان ندارد که کسی از کمبود جا شکایت کند.
عملکرد دقیق:
4 سرنشین در خودرو نشسته اند، پیشرانه هوندا بسیار نرم کار می کند. ترمز پدالی را آزاد کرده و گیربکس CVT را در حالت D گذاشته و خیلی آرام حرکت می کنیم . ممکن است فکر کنید که به دلیل ابعاد بزرگ هدایت آن مشکل خواهد بودف اما درست برعکس تسلط شما در هنگام راندن به دلیل دید به اطراف بسیار خوب و مناسب است، خودرو به راحتی شتاب گرفته و در سرعت های بالا هم دارای قابلیت کنترل و هدایت خوبی بوده ، ضمن اینکه اگر هم تصمیم گرفتید کمی پرشتاب تر حرکت کنید، حالت اسپرت هم برای آن تعبیه شده تا در این بخش هم از CR-V رضایت داشته باشید.
گزینه اکو یا به قول خود کمپانی دکمه ECON هم به رنگ سبز در سمت چپ فرمان وجود دارد تا مصرف سوخت اقصادی را به همراه سواری نرم و ساکت تجربه کنید. یکی از برتری های بی چون و چرای وسیله سامانه ترمز آن است که عملکردی چشمگیر دارد. پس از مدتی راندن هوندا هنوز هم اشتیاق داریم تا بیشتر با قابلیت آن آشنا شویم ، اما ذات نرم و دوست داشتنی آن ما را مجاب می کند تا با آرامش رانندگی کرده و در سرعت گیرها و دست اندازهای خیابان کمترین میزان لرزش و آشفتگی اتاق را تجربه کنیم.
پس چرا شکست خورده؟!
شاید تعجب کرده باشید که از CR-V به عنوان خودروی شکست خورده نام می بریم ، در حالیکه اکثر موارد عنوان شده به برتری آن در بین رقبا تاکید دارد! اگر تستی بین کراس اوورهای اندازه متوسط موجود در کشور شامل هیوندای سانتافه، کیا سورنتو، تویوتا راو4، میتسوبیشی اوتلندر، نیسان ایکس تریل و رنو کولئوس ترتیب داده و هوندا هم در آن شرکت می کرد، به طور حتم اگر آخر نمی شد، حتما در مقام ششم قرار گرفته و یا شاید تنها به میتسوبیشی برتری داشت. وارد کننده هوندا در حدود 5 سال قبل با تفکر اینکه در دهه 70 شمسی نمونه هایی از آکورد و سیویک در کشور در کشور حضور داشته و موفق به عمل کرده اند، به عرضه این مدل ها در کنار CR-V اقدام کرد. اما این موضوع که به همین سادگی ها نیست، پس تکلیف فروش و خدمات پس از فروش و ارائه سرویس و تامین قطعات چه می شود؟ آیا همین شرکت از بازار خودروی ایران به میزان کافی شناخت داشته است؟ خیر. بنابراین تنها به واردات و فروش محصولات بسنده کرده و از همه مهمتر شیوه قیمت گذاری این مدل ها هم به درستی انجام نشده بود، در صورتیکه رقیبان زیباتر و خوشنام تر با سطح تجهیزاتی بهتر دز معرکه حضور داشتند، معدود افرادی مایل بودند تا هوندا بخرند، با این تفاسیر بررسی این مدل در روز آزمایش به ما نشان داد که به واقع شاسی بلندی راحت و کارآمد بوده و حتی سبک راندش از دیگر رقیبان متفاوت است. یک نکته که باید به آن اشاره کرد، خریداری نماینده هوندا توسط شرکت گلرنگ و تبدیل آن به گلرنگ موتور! است، موردی که به هیچ عنولن تصویر ذهنی مناسبی از هوندا ارائه نداه و قیمت گذاری مجدد مدل های آن توسط شرکت مورداشاره باعث شد تا CR-V به گستره قیمتی وارد شود که مدل های مشابه آن با قیمتی حدود 30 تا 40 میلیون تومان پائیین تر و شرایط خدمات فروش و پس از فروش بهتر در دسترس بودند ، حتی همین شرکت فعالیت های مناسبی در خصوص پیشبرد فروش و آشنا کردن مصرف کنندگان با مدل های خود انجام نداد تا بازاریابی ضعیف هم به پاشنه آشیل این ژاپنی خوشنام تبدیل گردد.