خودروهای دارای سیستم انتقال نیروی دو دیفرانسیل به این شکل عمل می‌کنند که بر خلاف دیفرانسیل عقب یا جلو، این خودروها نیروی موتور را به هر دو محور جلو و عقب منتقل می‌کنند. در خودروهای مدرن یک خودرو همواره در حال سنجش میزان نیروی لازم برای چرخش هر چرخ است و به همان نسبت نیروی موتور را بین چهار چرخ پخش می‌کند.

در این خودروهای All Wheel Drive، اگر سیستم بفهمد که یکی از چرخ‌ها چسبندگی خود را با زمین از دست داده است و به اصطلاح هرز می‌چرخد، قدرت منتقل شده به آن چرخ را می‎‌کاهد و به سایر چرخ‌ها که با زمین تماس دارند منتقل می‌کند. این یک سیستم بسیار کار آمد برای حرکت بر روی جاده‌های برفی، خیس و ناهموار است.

اما نکته کلیدی اینجا است که این سیستم هنگامی موثر واقع می‌شود که تایرها با سطح زمین چسبندگی داشته باشند. هنگامی که چسبندگی یک چرخ از بین برود، این سیستم نیرو را به سایر چرخ‌ها منتقل می‌کند.

حال تصور کنید که در یک هوای برفی، سطح جاده بسیار لغزنده است و تایر‌ها چسبندگی مورد نیاز خود را با سطح جاده از دست می‌دهند. در این صورت حتی سیستم‌ دو دیفرانسیل هم نمی‌تواند کار چندانی برای شما انجام شود و مانع لیز خوردن خودرو بر روی برف شود.

انتقال نیروی دو دیفرانسیل برای حرکت بر روی جاده‌های لغزنده و ناهموار بسیار کارآمد هستند اما هنگام یخبندان و برف زیاد نمی‌توانند کمک چندانی به توقف خودرو شما کنند.

در نتیجه در هوای برفی و جاده‌های لغزنده، خودرو شما هرچقدر هم پر قدرت و مدرن باشد باید جوانب احتیاط را به خوبی رعایت کنید.