جنگ جهانی اول باعث شد این شرکت نیز همچون سایر خودروسازان، به ساخت قطعات نظامی مانند موتور هواپیما روی بیاورد. در 1915 تاجری به نام نیکولا رومئو سهم عمده ای از آلفا را خرید و با از سر گیری ساخت خودرو پس از جنگ، در 1920 نام شرکت به آلفارومئو تغییر یافت. سپس اولین محصول جدید شرکت با نام جی یک با موتور 6.3 لیتر شش سیلندر خطی به بازار آمد و رانندگانی مانند جوزپه کامپاری، انزو فراری و اوگو سیواچّی پشت آن نشستند و موفقیت در مسابقات را برای این برند به ارمغان آوردند.
سال 1923 تحول بزرگی در شرکت روی داد و ویتوریو یانو به عنوان مهندس ارشد آلفا رومئو جایگزین جوزپه مروزی شد. او که سابقا در فیات کار می کرد، نقشی کلیدی در موفقیت آینده ی این شرکت ایفا نمود و با طراحی تعدادی از بهترین مدل ها برای این برند، نام آلفارومئو را به عنوان سازنده ماشین های مسابقه ای بی نظیر بر سر زبان ها انداخت. نخستین محصول او، اولین خودروی هشت سیلندر آلفارومئو با نام پی 2 بود که در افتتاحیه مسابقات جایزه بزرگ قهرمانی جهان در 1925 به مقام اول رسید و تا پایان این دهه به کسب عنواین جایزه ی بزرگ ادامه داد. در دهه 1930، خودروهای یانو مانند پی3، 6سی1750 و 8سی 2300- آلفا رومئو را به فاتح بی ر قیب جایزه بزرگ و مسابقات دیگری همچون لومان فرانسه و میله میلیای ایتالیا تبدیل کردند.
رکورد اقتصادی پس از سقوط وال استریت در 1929، آلفارومئو را با مشکلات مالی شدیدی روبرو کرد، چنانکه دولت ایتالیا در 1933 برای نجات این برند وارد عمل شد. فعالیت های آلفا رومئو تحت مالکیت شرکت هولدینگ دولتی IRI به شکلی ساده و موثر سازماندهی شد و این برند کار خود را برساخت موتورهواپیما و تولید خودروهای لوکس برای مشتریان ثروتمند متمرکز کرد. شرکت های خودروسازی مانند پینین فارینا و تورینگ بدنه های زیبایی برای شاسی های آلفارومئو ساختند که مدل هایی همچون 8سی 2900بی در 1938 به خوبی علاقه ی این شرکت به ترکیب ویژگی های مسابقه ای با خیابانی را نشان می دادند.
با آغاز جنگ جهانی دوم، تولید خودرو بار دیگر متوقف شد و بمباران های شدید نیروهای متفقین کارخانجات این شرکت را چنان نابود کرد که تا سال 1946 درهای آن بسته ماند. با از سر گیری تولید، این شرکت به ساخت خودروهای کوچک تر برای خانواده ها روی آورد.
سال 1950 مدل 1900 اولین آلفا رومئویی بود که با بدنه و شاسی ترکیبی به بازار آمد. در همان سال نینو فارینا با آلفا 158 خودرویی که از زمان رونمایی اش پیشتاز بود قهرمانی اولین مسابقه ی فرمول یک جهان را از آن خود کرد. موفقیت دیگر برای این شرکت در 1951 به دست آمد، هنگامی که خوآن مانوئل فانهیو پشت 159 نشست و دومین عنوان قهرمانی جهان در فرمول یک را برای آلفارومئو به ارمغان آورد.
سال 1954 در نمایشگاه خودروی تورین، آلفارومئو از خودروی شاخص خود جولیتا اسپرینت 1300 سی سی رونمایی کرد. این خودرو به اولین موتور تولید انبوه آلومینیومی چهار سیلندر از نوع دو میل سوپاپه رو مجهز و چهل سال مدل های مختلف آلفارومئو را به حرکت درآورد. با الهام از موفقیت جولیتا، آلفارومئو جولیا را ساخت که ترکیب موفقی از موتوری قدرتمند در بدنه ای سبک بود و سفارشات خارجی زیادی را برای این شرکت ثبت نمود. جولیا تا اواخر دهه 1970 در خط تولید باقی ماند. رودستر مشهور اسپایدر که در 1966 رونمایی شده بود، از جولیا هم بیشتر عمر کرد و توانست با ایفای نقش در فیلم فارغ التحصیل محصول 1967 بر پرده ی نقره ای بدرخشد. اسپایدر تا 1993 تولید میشد. در دنیای مسابقات، آلفارومئو که از 1951 از مسابقات فرمول یک کنار کشیده بود، در دهه شصت در مسابقات قهرمانی جهان خودروهای اسپرت شرکت کرد و در 1975 و 1977 به پیروزی هایی دست یافت. مدل های ارتقا یافتهی خودروهای خیابانی آلفارومئو در رالی های مختلف خودروهای سیاحتی و جی تی شرکت کردند و عناوین بسیاری را از دهه 1960 تا آغاز هزاره ی جدید برای این شرکت به ارمغان آوردند.
رکورد اقتصادی جهانی در دهه 1970 که بسیار مورد تحسین واقع شدند، و یا خودروهایی مانند آلفاسود در 1971 و آلفِتّا در 1972 که با فروش میلیونی خود پشتوانه ی محکمی برای این شرکت شده و هریک به ترتیب 18 و 15 سال در خط تولید باقی ماندند. آلفاسود در کارخانه ی جدیدی در ناپل ساخته شد که با حمایت مالی دولت ایتالیا به منظور کاهش نرخ بیکاری در جنوب این کشور برپا شده بود به همین دلیل این خودرو آلفاسود (سود به معنای جنوب در زبان ایتالیایی) نام داشت.
با این حال مشکلات مالی شرکت همچنان ادامه یافت تا اینکه در 1968 مالکیت آلفارومئو به دست فیات افتاد. چند سالی طول کشید تا این برند بتواند جایگاه خود را در مجموعه ی عظیم فیات بیابد. در همین زمان بود بود که سود اندک صادرات محصولاتش به ایالات متحده به همراه عدم توانایی این شرکت در رعایت قوانین ایمنی و آلایندگی این کشور، آلفارومئو را مجبور به کناره گیری از بازار آمریکا کرد.
آلفارومئو سال 1955 با تولید خودروی اسپرت جی تی وی و رونمایی از آن در یکی از مهم ترین نمایشگاه های بین المللیف نشان داد که جایگاه خود را بازیافته است. سه سال بعد مدل تحسین شده در سطح جهانی 156 جایزه ی خودروی اروپایی سال را از آن خود کرد، افتخاری که دوباره در 2001 با خودروی کامپکت 147 تکرار شد. آلفارومئو دوباره پله های ترقی را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته و خودروهای موفقی چون جی تی، بِرِرا و جولیتای مدل جدید را به بازار عرضه کرده است. این آلفارومئو های جدید با همان کیفیت در مهندسی و نوآوری در طراحی، تولید می شوند که اجدادشان در سال های نخستین به کمک آن ها، خریداران را محسور خود می کردند.