تاریخچه
برادران مازراتی
کمپانی خودروسازی مازراتی در ماه دسامبر سال 1914 فعالیت خود را آغاز نمود. این شرکت توسط برادران مازراتی؛ به نامهای آلفیری، بیندو، کارلو، اتوره و ارنستو تاسیس شد. آنها در سالهای نخست قرن بیستم فعالیتشان را در شرکت اتومبیلسازی دیاتو آغاز نمودند و خودروهای مسابقهای 2لیتری طراحی شده توسط آلفیری، بیندو و ارنستو برای دیاتو، قهرمانی مسابقات اتومبیلرانی گرند پریکس را به ارمغان آورد.
در 1926 کمپانی دیاتو تولید خودروهای مسابقهای خود را متوقف کرد و برادران مازراتی از این شرکت جدا شدند و بر روی شرکت تازه تاسیس خود؛ مازراتی، تمرکز نمودند، که فعالیت آنها به ساخت خودروهای 4، 6، 8 و 16 سیلندر مسابقهای و شرکت در مسابقات اتومبیلرانی محدود میشد.
یکی از نخستین اتومبیلهای ساخته شده توسط برادران مازراتی، که آلفیری رانندگی آن را برعهده داشت، در 1926 مقام اول را در مسابقات تارگا فلوریو کسب نمود. سال 1932 برادر بزرگتر، یعنی آلفیری مازراتی درگذشت و کارلو نیز از شرکت جدا شد، ولی 3 برادر دیگر، برای 5 سال، هدایت شرکت را ادامه دادند.
مالکیت آدولفو اورسی
در سال 1937 سه برادر مازراتی، سهام خود را به شرکت آدولفو اورسی واگذار کردند، اما بهعنوان مهندس، در تولید خودرو در این شرکت، به کار خود ادامه دادند.
در این زمان نیز شرکت مازراتی همچنان به تولید خودروهای مسابقهای میپرداخت، که در مسابقات رالی نیز موفقیتهای زیادی به دست آورد.
مازراتی حتی در برابر غولهای خودروسازی آلمانی مانند مرسدس بنز و آتو یونیون در سالهای 1939 و 1940 هم موفقیتهای فراوانی را کسب کرد. یکی از خودروهای موفق مازراتی در مسابقات رالی، خودروی مازراتی سیتیاف8 بود، که موفق به کسب عنوان قهرمانی در مسابقات گرند پریکس شد.
با شروع جنگ جهانی دوم، مازراتی هم مانند دیگر خودروسازان، به تولیدات جنگی پرداخت و خودروی نظامی وی16 را برای رهبر وقت ایتالیا؛ بنیتو موسولینی تولید کرد. وی16 اندکی پیش از آن که فردیناند پورشه شروع به تولید اتومبیل فولکسواگن برای آدولف هیتلر نماید، تولید گردید. با پایان جنگ، شرکت تولیدات عادی خود را از سرگرفت و خودروهای سری مازراتی ای6 را به بازار عرضه کرد.
در ادامه، شرکت مازراتی با جذب متخصصان، بیشتر تمرکز خود را روی ماشینهای مسابقهای قرار داد. در این دوران علاوه بر خودروهای مسابقه، اتومبیلهای 4سیالتی، 8سیالتی و معروفترین خودروی آن دوره خود یعنی ای6جیسیاس را هم تولید و عرضه کرد. سال 1957 تیم مازراتی با خودروی مازراتی 250اف توانست موفقیت چشمگیری را به دست آورد.
از دیگر خودروهای مازراتی در این زمان میتوان به مدلهای مازراتی 200اس، مازراتی 300اس، مازراتی 350اس، مازراتی 450اس و مازراتی تیپو 61 تا سال 1961 اشاره کرد.
مازراتی پس از سال 1957 از تولید خودروهای مسابقهای کاست و تمرکز خود را روی خودروهای کلاسهای دیگر معطوف کرد و اولین خودروی 6 سیلندر خود، بنام مازراتی 3500 را تولید نمود، که از بدنهای تمام آلومینیمی ساختهشده بود. در سال بعد نمونه 8 سیلندر با همان طراحی قبلی ساخته شد، که تحت نام مازراتی 5000 جیتی به بازار عرضه گردید.
خودروی بعدی این شرکت مازراتی سبرینگ نام داشت و در سال 1962 رونمایی شد. یک سال بعد در 1963 خودروی کوپه مازراتی میسترال وارد بازار شد، که در 1964 طرح اسپایدر آن نیز ساخته شد، که هر دو مدل توسط پیترو فروا طراحی شدهبود.
فروا در سال 1963 نخستین خودروی 4 در مازراتی را نیز طراحی نمود که با نام مازراتی کواتروپورو روانه بازار شد. در 1967 مدل دو صندلی مازراتی گیبلی طراحی گردید.
مالکیت سیتروئن
سال 1968 مازاراتی توسط شرکت فرانسوی سیتروئن خریداری شد و نخستین خودروی آن، تحت مدیریت سیتروئن، در سال 1969 ارائه شد، که مازراتی ایندی نام داشت. در ادامه، سال 1971 خودروی مازراتی بورا به تولید انبوه رسید.
بلافاصله مدلهای مازراتی تحت مدیریت سیتروئن، یکی پس از دیگری طراحی و تولید گردید، که شامل: مازراتی مراک، مازراتی کمسین و مازراتی کواتروپورو 2 بود.
با شروع بحران نفتی سال 1973 و در پی گران شدن قیمت بنزین و افت بازار جهانی خودرو، ترمز توسعه شرکت مازراتی و سیتروئن کشیدهشد و تا بدانجا پیش رفت، که سیتروئن تا آستانه ورشکستگی در 1974 قرار گرفت.
در 23 می 1975 پس از ادغام دو شرکت پژو و سیتروئن و تاسیس کمپانی جدید پژو سیتروئن، مدیریت جدید تصمیم به واگذاری شرکت مازراتی گرفت.
مالکیت دتوماسو
سال 1975 شرکت بنلی، که خود از شرکتهای زیرمجموعه دتوماسو محسوب میشد و هر دو متعلق به راننده بازنشسته آرژانتینی؛ آلساندرو دتوماسو بود، شرکت مازراتی را از سیتروئن خریداری کرد.
در 1976 نخستین مدل تحت مدیریت دتوماسو تولید شد، که مازراتی کیالامی نام داشت. سپس در 1979 سری سوم از مدل کواتروپورو؛ بنام مازراتی کواتروپورو 3 عرضه گردید.
در اوایل دهه 1980 در خودروهای مازراتی تغییراتی ایجاد شد، که شامل تغییر در طراحی موتور و همچنین کاهش قیمت خودروها بود. مدلهای مازراتی بایتوربو و مازراتی کاریف از آن دسته بودند.
آخرین خودرویی که بر پایه مدل بایتوربو ساخته شد؛ مازراتی مسابقه نام داشت. دو خودروی کوپه طرح جدید مازراتی که بهترتیب در سالهای 1990 و 1992 عرضه شدند؛ مازراتی شامال و مازراتی گیبلی 2 بودند.
مشارکت با کرایسلر
در اوایل دهه 1990 بخشی از سهام مازراتی توسط شرکت کرایسلر خریداری شد و در پی آن، دو مدل خودرو با مشارکت مازراتی و کرایسلر نیز تولید گردید، که شامل کرایسلر تیسی بر اساس مازراتی و مازراتی بارچتا بودند، ولی بعلت مصادف شدن با ورشکستگی کرایسلر، هیچگاه به تولید انبوه نرسیدند.
مالکیت فیات
سال 1993 شرکت فیات با سرمایهگذاری در مازراتی هدایت آن را به دست گرفت.
در سال 1998 با طراحی و تولید مازراتی 3200 جیتی تحت مدیریت فیات، فصل جدیدی از تاریخچه مازراتی آغاز شد، که بلافاصله به عرضه مدلهایی چون مازراتی کوپه و مازراتی اسپایدر انجامید، که مدل کوپه بهعنوان بهترین خودروی جهان در سال 2002 تبدیل شد. سپس مدل مازراتی گرانتوریزمو به بازار عرضه شد.
مالکیت فراری
سال 1997 مازراتی به فیات اتومبیلز واگذار شد و این شرکت نیز 50٪ درصد از سهام مازراتی را به شرکت فراری فروخت، هر چند که بخشی از سهام فراری نیز در اختیار فیات اتومبیلز بود و در مجموع همه این شرکتها زیر چتر شرکت فیات قرار دارند.
از آن پس شرکت مازراتی دست به تولیدات محبوبتر و موفقتری زد و در حال حاضر به عنوان یکی از شرکتهای تحت کنترل فیات به تولید خودرو مشغول است.