از زمانی که پایه و اساس طراحی رنو بعد از کلیو عوض شد و رنو روی به جذاب کردن محصولات خود آورد، سرنوشت خود را روشن ساخت. کپچر که در سال ۲۰۱۱ مدل کانسپت آن رونمایی شد، در سال ۲۰۱۳ بر روی خط تولید رفت، خودرویی که بر اساس پلت فرم نسل چهارم کلیو ساخته شد.
طراحی
اگرچه این خودرو ظاهر تهاجمی و خشنی ندارد اما ظاهرش ان چنان بی نقص است که نمی توان از آن ایراد مهمی گرفت! اختلاف رنگ بدنه با سقف خودرو که بر زیبایی کپچر افزوده است حاصل خلاقیت گروه طراحی آن به سرپرستی لارنس ون دن آکر بوده است. نکات مسرت بخش و شیطنت آمیزی در پیرامون کپچر وجود دارد. ویژگی هایی همچون چراغ های کشیده به سمت عقب، که در طرفین جلو پنجره مشکی آن جای گرفته اند و همچنین چراغ های مه شکنی که گرداگردشان را نواری از کروم فرا گرفته است.
در کابین علاوه بر محفظه داشبورد 11 لیتری و همچنین محفظه کوچکی که درست در بالای کنسول جاسازی شده، مابین صندلی های جلو نیز یک فضای 1.6 لیتری تعبیه شده تا راننده آن از بابت جاسازی لوازم مختلفش هیچگونه نگرانی نداشته باشد! حجم محفظه بار عقب کپچر نیز از 377 تا حداکثر 455 لیتر متغیر خواهد بود. به عنوان نخستین شاسی بلند کوچک رنو خودرویی کاملا اقتصادی است که 16 درصد از اجزای آن از پلاستیک های قابل بازیافت ساخته شده اند. با این حال رعایت نکات ایمنی سبب شده است تا به راحتی 5 ستاره کامل را از موسسه Euro NCAP دریافت کند. طیف وسیعی از امکانات برای این خودرو به صورت استاندارد در دسترس است. از جمله امکاناتی که رنو برای کپچر مهیا کرده عبارتند از: آینه های برقی با گرمکن، فرمان قابل تنظیم، تنظیم ارتفاع صندلی راننده، کروز کنترل، پورت AUX و USB و بلوتوث، نمایشگر لمسی و سنسور و دوربین عقب، کنترل پایداری، قابلیت چرخش چراغ های جلو در هنگام پیچ، HBA یا کمکی حرکت در سربالایی و یا سرازیری ها، ورود بدون کلید، شش اسپیکر و...
تجربه رانندگی
پشت فرمان دسترسی خوبی به ادوات داخلی خودرو وجود دارد و به سرعت می توانید به ابعاد خودرو مسلط شوید. کپچر لزوما یک خودرو با هیجان زیاد در رانندگی خصوصا در محیط های شهری را در اختیار قرار می دهد. البته تاخیر قابل توجه در شروع حرکت آزار دهنده است که ظاهرا از لگ توربو به کابین است، در واقع برخلاف تصور مجموعه پیشرانه چندان کم سر و صدا نیست و سرنشینان کاملا آوای نه چندان قدرتمند موتور را می شنوند.