این روزها، علیرغم تمامی حواشی بازار خودرو و محدودیت ها، خیابان های تهران میزبان طیف گسترده ای از برندهای اروپایی، از جمله «مازراتی» است. برندی که با ورود به کشور، توجه قشر ویژه ای را که به دنبال ترکیبی لوکس و ویژه بودند، به خود جلب کرد. شرح تاریخچه «مازراتی» و اینکه از 1914 (سال تأسیس) تاکنون چه فراز و نشیب هایی داشته است (مثل اینکه مالکیت آن در 1937 به خانواده Orsi رسید، در 1968 زیر نظر «سیتروئن» فعالیت می کرد، در 1975 برند De Tomaso مدیریت آن را بر عهده گرفت، در سال 1997 حدود 50 درصد از سهامش به «فراری» واگذار گردید و ...) بر علاقه مندان خودرو پوشیده نیست اما شاید نکته ای که برای جوانان، بیشتر جالب توجه باشد، تاریخچه ورود آن به کشور است.

«مازراتی» حدود 4 دهه پیش و به عنوان خودروی مورد علاقه شاه سابق به ایران وارد شد. پس از آن، مدل های مختلفی نیز توسط افراد خاص به تعداد محدود وارد کشور شدند. یکی دیگر از نکات جالب توجه درباره «مازراتی» این بوده که سیاست تولید خودرو در آن تغییر چندانی نکرده و همچنان به صورت دست ساز و به تعداد محدود تولید می شود. دیگر اینکه، مکانیزم فروش آن بسیار شبیه به «فراری» است، هر چند در حالی که «فراری» می گوید یک دستگاه کمتر از تقاضای بازار می سازم، «مازراتی» به برندی معروف است که می گوید من به شما یک شاسی، موتور و گیربکس عالی ساخت «فراری» می دهم و حالا شما روی آن آپشن بچینید (مثل رینگ های آلومینیومی 800 دلاری یا کالیپرهای ترمز آبی رنگ 860 دلاری) و از زمانی که یک مورد خاص را سفارش بدهید، گاه اتفاق می افتد که حدود 6 ماه به زمان تحویل خودرو افزوده می شود! چندی پیش، فرصتی پیش آمد تا در یک روز گرم تابستانی، ساعاتی را در کنار برادران مازراتی یعنی «گرن توریزمو اسپرت» و «گرن کابریو اسپرت»، سپری کنیم و توانایی هایشان را محک بزنیم. 

وقتی به شما می گویند روی اتاقی با طراحی «پینین فارینا»، شاسی، گیربکس و موتور فراری سوار شده، مطمئناً تنها چیزی که آرزو خواهید کرد رانندگی با آن در یک جاده زیبا و هموار است! حال اگر خودرو از نوع کابریو باشد، لذت راندن به واسطه بهتر شنیدن صدای وحشی خروجی از اگزوز، بیشتر هم می شود. با چنین تفکری، پشت فرمان نشسته و استارت می زنیم. 

با به حرکت درآوردن پیشرانه، صدای نعره منبع اگزوز گرن کابریو S گوشمان را نوازش می دهد. پیشرانه این مدل با اینکه حدود 10 اسب بخار از گرن توریزمو S قویتر بوده و 450 اسب بخار خروجی دارد، اما نظر به اختلاف وزن بیش از 100 کیلوگرم نسبت به برادر خود، در شتاب گیری های اولیه و میانی، کمی کندتر از آن عمل می کند. در هر حال، ثبت سرعت 100 کیلومتر برای این خودرو با این پیشرانه و نسبت تقسیم نیرو به وزن معادل یک اسب بخار به ازای هر 2/4 کیلوگرم، در 2/5 ثانیه میسر می شود. 

برای اثبات توانمندی های شاسی، برنامه شتاب سنج و g سنج تلفن همراه خود را فعال کرده، وارد پیچی با زاویه 70 درجه شدم و به عدد 90/0 تا 93/0 جی دست یافتم. البته مجموعه سیستم تعلیق تا 95/0 جی نیز به خوبی عقب خودرو را کنترل می کند. فواصل تعویض دنده فقط 100 میلی ثانیه بوده، کاملاً بی نقص است و هنگام تعویض از یک به 2 و سپس 3 به 4 شما را در صندلی میخکوب می کند. طنین صدای موتور نیز بسیار بالاست. 

با تنظیم خودرو روی حالت اسپرت، تعویض دنده ها در دور موتور بالاتری صورت می پذیرد، ضمن اینکه حساسیت فرمان بالا رفته، سیستم تعلیق خشک تر و صدای اگزوز، بم تر می گردد. در یک کلام، «گرن کابریو اسپرت» در این حالت مبدل به ماشینی عصبانی و صد البته بسیار جذاب می شود! 

به سختی می توان ایراد خاصی از این خودرو گرفت و شاید، تنها کمی لختی در استارت اولیه را بتوان مدنظر قرار داد (هر چند این ضعف هم با تنظیم خودرو روی حالت اسپرت مرتفع می شود)، اما در کل، هماهنگی جعبه دنده آلمانی و موتور فراری، روحی به این خودرو بخشیده که پس از هر سواری، پیاده شدن از آن برایتان دشوار خواهد بود! 

یکی از مزایای گیربکس گرن کابریو S مبدل گشتاور آن است که به شما اجازه می دهد قبل از اینکه دور موتور به مرحله قرمز (Redline) برسد، معکوس بکشید تا ماشین وحشی تر شود. امکانی که در عموم جعبه دنده ها وجود ندارد و همین مسئله است که کشش موتور را بالاتر بوده و صدای خروجی از آن را، این چنین مهیب و البته لذت بخش می کند. 

برای تأمین امنیت این جثه 8/1 تنی که از پیشرانه ای با گشتاور 510 نیوتن متر نیرو می گیرد، سیستم ترمز خاصی توسط «برمبو» طراحی شده که طی 35 متر، ماشین را از سرعت 100 کیلومتر در ساعت، به حالت توقف کامل می رساند و به راننده امکان می دهد تا با خاطر جمع، به پدال گاز رحم نکند! مسئله مورد توجه دیگر تقسیم وزن است، یعنی به غیر از شاسی عالی و سیستم تعلیق SKYHOOK کامپیوتری که مثل یک فیلتر کننده ضربه عمل می کند، (با سقف بسته) 51 درصد وزن خودرو را به عقب و 49 درصد را به جلو منتقل می شود و این یعنی ایجاد تعادل حرکتی بالا، چسبندگی بیشتر و منعطف بودن عالی روی زمین. 

در داخل کابین، بوی چرم و جیر، غربیلک فرمان که با ظرافت دور دوزی شده، پدال های فلزی زیرپا، همه و همه حس رضایت بخش سوار شدن بر یک اتومبیل دست ساز را القاء می کنند هر چند بهتر بود، مازراتی که تن پوشی لوکس برای پسران خود انتخاب کرده، از مواد با کیفیت بهتری برای فضای جانمایی شده دور سیستم صوتی در کنسول میانی استفاده می کرد، مثلاً طراحی شبیه به فیبر کربن و چوب بلوط. 

علیرغم اینکه همانند عموم خودروهای کابریو، فضای بار «گرن کابریو» نیز تنها مناسب یک ساک و چمدان دستی کوچک است اما در داخل کابین، با وجود اسپرت بودن، مهندسی ابعاد به صورتی انجام پذیرفته که احساس کمبود فضا به شما دست ندهد (اگر هم بدهد با صدای اگزوز فراموش خواهد شد) و در صندلی های اسپرت جلو که به خوبی بدن را دربر می گیرند، احساس راحتی خواهید کرد. 

این مدل از همان پیشرانه پوسته قرمز 7/4 لیتری (نمونه های پوسته آبی 2/4 لیتری هستند) اما با خروجی 440 اسب بخار نیرو می گیرد. البته اگر چه خروجی اسب بخار و گشتاور آن به نسبت «گرن کابریو S» کم تر است  اما به لطف وزن سبک تر (حدود 100 کیلوگرم) و تعریف یک اسب بخار برای هر 4 کیلوگرم، شتاب گیری بهتری دارد. در ضمن به واسطه کوپه بودن اتاق، هم کابین آرام تری داشته و هم فضای بار بیشتری در اختیار می گذارد. رانندگی با این کوپه خوش استیل بسیار راحت بوده و می توان در مدت زمانی کوتاه، کاملاً بر آن مسلط شد. 

جعبه دنده ZF گرن توریزمو مثل نمونه گرن کابریو S چابک بوده و فرمان نیز همانند عموم خودروهای سوپر اسپرت، سنگین است که کنترل عالی در سرعت های بالا را به دنبال دارد. گیربکس «گرن توریزمو اسپرت»، دقیقاً همان نمونه استفاده شده در فراری GTB 599 بوده و فقط تنظیمات نرم افزاری آن اندکی متفاوت است. سواری این مدل به نسبت گرن کابریو S با پایداری و چسبندگی بیشتری همراه بوده و سیستم تعلیق SKYHOOK که به نسبت تعلیق مدل های قدیمی تر کمی بلندتر اما سفت تر شده، حس اعتماد به نفس راننده را با افزودن راحتی سواری و افزایش هندلینگ، تقویت می کند. «گرن توریزمو اسپرت» توانایی حمل فشار جانبی حدود 97/0 جی را داشته و هنگام عبور از پیچ های تند، فوق العاده مطمئن عمل می کند. صدای اگزوز آن که دست پرورده تکنولوژی ایتالیایی و شرکت آلمانی Faurecia بوده نیز، فوق العاده خاص است. 

شایان توجه اینکه، مهندسین مازراتی هر دو نمونه مورد آزمایش را به دلیل نقدهایی که از کارشناسان به خاطر سستی جعبه دنده و قدرت کم موتور دریافت کردند، در سال 2008 تغییر دادند و حاصل آن، محصول تکامل یافته امروزی شد که بسیار مورد توجه بازار قرار گرفت و در یک پروسه 4 ساله، به دو برابر فروش خود در سطح جهانی دست یافت. در مورد هزینه های نگهداری این دو خودرو می توان به بیان همین نکته بسنده کرد که بسیاری از قطعات آنها، با «فراری» و «آلفارومئو» مشترک است ...! هر دو مازراتی که ایتالیایی ها لقب Bella Macchina یا «اتومبیل زیبا» را به آن داده اند از فاکتورهای مشترکی نظیر: ترمزهای قوی، جعبه دنده اصلاح شده، پیشرانه روزآمد با قدرت و گشتاور عالی، کیفیت بالای ساخت ادوات داخلی، طنین بی نظیر صدای سیستم اگزوز، قدرت مانورپذیری و چسبندگی مثلا زدنی، فرمان سنگین اما تو دست و تحت امر، صندوق بار کوچک و فضاسازی خیلی خوب داخل اتاق به همراه صندلی های اسپرت و راحت، بهره مند هستند. 

1- شاسی مقاوم و فوق العاده منعطف

2- جعبه دنده آلمانی ZF

3- پیشرانه 7/4 لیتری 8 سیلندر خورجینی فراری 

4- صدای وحشی و خاص سیستم اگزوز

5- ترمزهای بسیار قوی