از ایده در ذهن طراح تا درخشش روی بدنه خودرو
شاید رنگ خودرو آخرین چیزی باشد که هنگام خرید به آن فکر می‌کنید، اما این انتخاب ساده، نتیجه یک فرآیند فوق‌العاده پیچیده، زمان‌بر و هنرمندانه است که می‌تواند از ۱۲ ماه تا چندین سال به طول انجامد. البته در ایران که عمدتاً رنگ خودروها محدود به چند رنگ ساده است این قضیه زیاد صدق نمی‌کند.
خلق یک رنگ جدید برای خودرو، بسیار فراتر از انتخاب یک گزینه از یک پالت آماده است؛ این یک سفر پرماجراست که در آن هنر، علم و پیش‌بینی آینده با هم تلاقی می‌کنند تا رنگی نمادین مانند سبز هاوایی موستانگ بولیت یا قرمز گاردز پورشه متولد شود.
ایده‌های اولیه برای یک رنگ جدید می‌توانند از هر جایی سرچشمه بگیرند. مارا کاپسیس، مدیر طراحی رنگ، مواد و پرداخت در کادیلاک، می‌گوید: «این ایده‌ها می‌توانند از روندهای روز در هر رشته‌ای، از طراحی مبلمان و معماری گرفته تا طراحی داخلی، الهام گرفته شوند و جرقه‌ای برای خلق یک رنگ بدنه جدید باشند.» طراحان باید روندهایی را پیش‌بینی کنند که سال‌ها بعد، هنگامی که خودرو به خط تولید می‌رسد، همچنان محبوب و جذاب باقی بمانند.
جادوی فیزیک و واژگان تخصصی
وقتی یک ایده خام شکل گرفت، فرآیند دقیق و تکرارشونده‌ی تبدیل آن به یک رنگ واقعی آغاز می‌شود. در این مرحله، متخصصان با مفاهیمی کار می‌کنند که رفتار رنگ را در شرایط مختلف توصیف می‌کند. میستی یومنز، مدیر استایل رنگ در شرکت PPG (یکی از بزرگترین تأمین‌کنندگان رنگ خودرو در جهان)، این فرآیند را این‌گونه شرح می‌دهد:
«یک طراح ممکن است به ما بگوید: من به دنبال یک قرمز درخشان و پویا در «چهره» (face) هستم که در «نمای خوابیده» (flop) به مشکی یا نسخه‌ی تیره‌تری از خودش تبدیل شود.»
اصطلاح «چهره» به رنگی اشاره دارد که وقتی مستقیم به یک پنل (مانند در خودرو) نگاه می‌کنید، دیده می‌شود. «نمای خوابیده» رنگی است که وقتی همان پنل ۹۰ درجه بچرخد (مانند کاپوت)، به چشم می‌آید. و در نهایت، «سفر رنگ» (travel) توصیف می‌کند که رنگ هنگام عبور از انحناهای بدنه، مانند گلگیرهای برجسته یک پورشه ۹۱۱، چگونه رفتار می‌کند.
فناوری در خدمت هنر
در گذشته، این تنظیمات دقیق نیازمند ساخت نمونه‌های فیزیکی متعدد و جلسات طولانی بود. اما امروزه، فناوری این فرآیند را تسریع کرده است. به لطف مدل‌سازی‌های مجازی و نمایشگرهای سه‌بعدی، طراحان می‌توانند تأثیر کوچک‌ترین تغییرات، مانند میزان ذرات متالیک یا افکت صدفی، را در لحظه و در محیط‌های نوری مختلف شبیه‌سازی کنند. با این حال، خانم یومنز تأکید می‌کند که هیچ‌چیز نمی‌تواند جایگزین مشاهده‌ی یک نمونه رنگ واقعی در دنیای واقعی شود و تأیید نهایی همچنان به نمونه‌های فیزیکی وابسته است.
از آزمایشگاه تا خط تولید
پس از تأیید نهایی، فرآیندی به نام «مَستِرینگ» (mastering) انجام می‌شود. در این مرحله، یک پنل به عنوان «نمونه‌ی مرجع» ساخته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که رنگ تولیدی توسط تأمین‌کننده با رنگی که خودروساز روی قطعات مختلف (از سپر پلاستیکی تا در فولادی) می‌پاشد، کاملاً یکسان و یکنواخت است. علاوه بر این، رنگ‌های جدید تحت آزمایش‌های بی‌رحمانه‌ای مانند تست مقاومت در برابر نور خورشید، خوردگی و ضربه قرار می‌گیرند. چالش‌های مدرن نیز به این فرآیند اضافه شده‌اند؛ برای مثال، رنگ باید با سنسورها و رادارهای سیستم‌های کمک‌راننده مانند کروز کنترل تطبیقی سازگار باشد.
رنگ‌های آینده چه شکلی خواهند بود؟
دنیای رنگ خودرو بسیار محرمانه است و خودروسازان رنگ‌های جدید خود را مانند یک راز تا روز رونمایی محصول حفظ می‌کنند. با این حال، کارشناسان پیش‌بینی‌هایی از روندهای آینده دارند. شرکت PPG از محبوبیت رنگی به نام «بنفش ریحانی» (Basil Purple) خبر می‌دهد و کادیلاک معتقد است رنگ‌های مات و یکدست (بدون افکت متالیک یا صدفی) در کنار طیف‌های ظریف و میانی، مانند یک قرمز-آبی یا نقره‌ای با ته‌مایه‌ی آبی، در حال محبوب شدن هستند. پس دفعه‌ی بعد که یک رنگ خاص روی خودرویی توجه شما را جلب کرد، به یاد داشته باشید که داستانی طولانی و شگفت‌انگیز در پس آن نهفته است.