استات اسکاراب (Stout Scarab) در سال ۱۹۳۶ توسط ویلیام استات، مهندس و روزنامه‌نگار آمریکایی، طراحی و ساخته شد. او قصد داشت با ساخت این ماشین، صنعت خودروسازی وارد دنیای مدرن کند.
ماشین با الهام از سبک هنری آرت‌دکو طراحی شد که جنبش هنری مهم سال‌های دهه سی میلادی بود. هدف استات ساخت ماشینی بود که ابعادش مشابه با ماشین‌های هم‌دوره خود باشد، اما جای بیشتر و راحت‌تری برای سرنشینان فراهم کند.
تنها ۹ دستگاه از استات اسکاراب در دهه سی میلادی ساخته شد
در ساخت ماشین از فن‌آوری‌هایی استفاده شده بود که برای زمان خود بسیار پیشرفته بود. مثلا برای کاهش وزن، بدنه ماشین از منیزیم ساخته شد که در زمان خود ایده‌ای نو بود.
ماشین برای کاهش مقاوت در برابر باد، دستگیره نداشت و درها به صورت الکتریکی و با یک دگمه باز می‌شد. همچنین صندلی‌ها را می‌شد چرخاند تا همه سرنشینان دور یک میز بنشینند.
قیمت ماشین پنج هزار دلار بود که معادل صد هزار دلار امروز است. استات می‌خواست سالانه صد دستگاه از مینی‌ون خود تولید کند، اما از ماشین استقبال نشد و او تنها توانست ۹ دستگاه از مینی‌ون خود بسازد.
گفته می‌شود در حال حاضر تنها پنج دستگاه از این ماشین موجود است.
استات معتقد بود چند سال بیشتر طول نخواهد کشید تا ایده او به طور فراگیر استفاده شود. اما صنعت خودرو و خریداران برای این تغییر آماده نبودند و چهار دهه طول کشید تا مینی‌ون‌ها به طور گسترده به بازار عرضه شود.
قیمت ماشین معادل صد هزار دلار کنونی بود
ماشینی که دو هفته دیگر نمایش داده خواهد شد، علاوه بر کمیاب بودن، یک ویژگی دیگر هم دارد. مالک آن می‌گوید در جریان جنگ جهانی دوم، ژنرال شارل دو گل، فرمانده نیروهای مقاومت فرانسه و ژنرال دوایت آیزنهاور، فرمانده نیروهای متفقین در اروپا در این ماشین با یکدیگر جلسه داشتند.