CX-5 گر چه نخستین ساخته «مزدا» در کلاس خودروهای کراس اوور یا دو رگه بود، اما با بهره مندی از برتری های تکنیکی فراوان خود نسبت به دیگر نمونه های مشابه، توانست در اندک زمانی، عنوان بهترین اتومبیل این کلاس را از آن خود کند.

 این مزدا گران قیمت ترین خودروی کلاس خود نیز هست، به طوری که در کشور مالیات ها (دانمارک)، قیمت مدل میانی آن 100 هزار کرون گران تر از مدل فول نیسان «قشقایی» است! چندی پیش یک دستگاه از این اتومبیل با کارکرد 21 هزار و 600 کیلومتر و افت قیمت 100 هزار کرون را یافتم و پس از فروش تویوتا «اونسیس» خود، آن را خریدم. نوشتاری که در پی می خوانید برآمد بیش از 500 کیلومتر رانندگی با این مزدا در دانمارک است. 

مدل CX-5 نخستین ساخته مزدا با بهره گیری از سامانه های Sky Active Technology بوده، روی پلت فرم مستقل خود ساخته شده و بر پایه فلسفه طراحی نو مزدا (KODO) شکل گرفته است. در نمای جلو، لبه زهواره کروم کاری شده جلو پنجره 5 گوش CX-5 با رسیدن به چراغ ها، در طراحی درونی چراغ ها نیز ادامه می یابد که همین مهم، زیبایی کار را دوچندان کرده است. 

در ادامه لبه بالایی این جلو پنجره، چراغ های نسبتاً باریک و کشیده که تا قسمتی از گلگیرها ادامه پیدا می کند، نشان دهنده شیوه طراحی «کودو» هستند. به گفته مزدا، این ماشین در نمای جانبی از چنان دینامیک حرکتی برخوردار است که فرم یک یوزپلنگ در حال جهش را به نمایش می گذارد! 

CX-5 در نمای عقب نیز زیباتر از سایر هم کلاس ها به چشم می آید. در این نما، به ویژه چراغ هایی که در زیر شیشه کوتاه عقب جای دارند، به همراه سپر عضلانی و دو لوله اگزوز کروم کاری شده، فرمی زیبا به آن بخشیده اند.

درازا، پهنا و بلندای بدنه این ماشین به ترتیب معادل 4555، 2168 و 1670 میلی متر و فاصله محورهای آن از یکدیگر برابر با 2700 میلی متر است. درهای مدل مورد بحث از مکانیزم باز و بسته شدن نرم و سبکی برخوردارند و آوای بسته شدن آنها نیز نسبت به مدل های پیشین مزدا بهتر شده است. با باز کردن در صندوق عقب، پرده پوشاننده پارچه ای پلاستیکی آن نیز بالا رفته و کار بارگیری را آسانتر می سازد. 

به باور نگارنده کابین CX-5 با نگرش به فرم طراحی ساخته های «ب ام و» طراحی شده است. در این زمینه، کلید گردان سامانه کامپیوتر رانندگی آن موسوم به HMI Multi Commander که در کنسول میان دو صندلی جلو جای دارد، نمی تواند شباهت های اشکار خود به سامانه انحصاری i-Drive ب ام و را (در طراحی و جاگذاری) پنهان کند، از این گذشته، فرم طراحی کنسول میانی نیز دارای شباهت های فراوانی با طراحی کنسول میانی برخی از ساخته های ب ام و است. قسمت بالای جلو داشبورد این مزدا، به جز قسمت پایینی کنسول میانی، از مواد پلاستیکی نرم، با کیفیت خوب و به رنگ مشکی مات ساخته شده است. 

درون کابین، از غربیلک فرمان با طراحی اسپرت گرفته تا نشان دهنده های مدرن و خوانا، همگی از یک طراحی نو، مدرن و بسیار نزدیک به طراحی ماشین های اروپایی حکایت دارند. در این میان، نورپردازی نشان دهنده های این ماشین، از رنگ قرمز در مدل های پیشین به رنگ سفید تغییر یافته است.

مزدا CX-5 به گونه استاندارد از سامانه پایداری الکترونیکی، سیستم SCBS یا Smart City Brake Support (سامانه ترمزگیری اتوماتیک در سرعت های شهری)، سیستم RVM یا Rear Vehicle Monitioring (سامانه هشدار دهنده کم شدن فاصله خودروی پشتی در هنگام سبقت گیری از چپ و راست)، سیستم اندازه گیری فشار باد تایرها (TPMS)، سامانه کمکی ترمز برای پیشگیری از عقب رفتن ماشین در سر بالایی (Assist Hill) و سامانه هوشمند i-stop یا سیستم خاموش کردن پیشرانه در پشت چراغ قرمز و راه بندان ها به جهت کاهش مصرف سوخت، برخوردار است. 

این ماشین کابین جاداری دارد، فرم صندلی های جلوی آن اسپرت و پشتی های صندلی عقب آن در اندازه های 40 درصد، منفی 20 درصد و منفی 40 درصد از صندوق بار قابل خواباندن هستند. گنجایش صندوق CX-5 برابر با 503 لیتر و قابل گسترش تا 1620 لیتر است. 

این مزدا از یک پیشرانه 4 سیلندر 16 سوپاپه 2 لیتری بنزینی با توان و گشتاور 165 اسب بخار (در 6 هزار rpm) و 210 نیونتن متر (در 4 هزار rpm) بهره مند است.

همچنین شتاب صفر تا 100 و بیشترین سرعت آن که از گیربکس 6 سرعته غیراتوماتیک بهره می برد، به ترتیب برابر با 2/9 ثانیه و 200 کیلومتر در ساعت و میانگین مصرف سوخت آن 7/16 کیلومتر بر لیتر است. نسبت تراکم هوا به سوخت پیشرانه CX-5 از 10 به 14 به یک افزایش یافته که از ماشین های فرمولاوان نیز بیشتر است! این افزایش ضریب کمپرس، نیازمند طراحی یک سیستم نو اگزوز با سامانه 4-2-1 بوده که از ویژگی های آن می توان تخلیه کامل هر سیلندر در هر سیکل کاری و کمک به افزایش گشتاور پیشرانه را نام برد. 

به جز موارد عنوان شده، این پیشرانه از پیستون های سبک تر با روکش تفلون و نازل سوخت پاش با سوراخ های بیشتر نیز بهره مند است. سامانه i-stop باری به حرکت درآوردن پیشرانه در پشت چراغ قرمز، فقط به 35/0 ثانیه زمان نیاز دارد که به گفته سازنده، روی کاهش مصرف سوخت و نرمی استارت خوردن موتور تأثیر می گذارد. 

علیرغم ارتفاع نسبتاً بلند، سوار و پیاده شده از CX-5 بسیار آسان است. با توجه به اینکه محل تحویل گرفتن ماشین از محل سکونتم بالغ بر 500 کیلومتر فاصله داشت، برای رسیدن به خانه، چند ساعتی رانندگی پیش روی داشتم. این مزدا به گونه ای باور نکردنی بی صدا بوده و علاوه بر راحتی یک اتومبیل سدان خانوادگی، تا اندازه ای توانایی رانندگی در راه های خاکی را نیز دارد. 

عملکرد سامانه فنربندی آن که در جلو از گونه «مک فرسون» و در عقب از گونه Multilink یا فنربندی با بازو و مفصل های چندگانه بوده، تا اندازه ای سفت و اسپرت احساس می شود. با اینکه این مزدا ماشینی نسبتاً پهن و بزرگ است، راندن آن همچون انواع کوچک تر بوده و بی صدایی و پایداری آن نیز در اندازه ای است که اگر سرعت سنج را نبینید، احساس می کنید با سرعت کمتری در حال حرکت هستید! 

پیشرانه نیرومند این مزدا که یکی از بهترین نمونه های 2 لیتری بی نیاز به سامانه کمکی توربو محسوب می شود، چابک و سرحال است. در هنگام شتاب گیری تنها باید فشار پا را از روی پدال گاز کم کرد و سپس به تندی گاز داد. این کار موجب پاشیده شدن بیشتر سوخت شده و شتاب بهتری به این ماشین می دهد. جادار بودن قسمت جلوی کابین، امکان دراز کردن پای چپ روی استراحت گاه پا را به وجود آورده و سامانه کروز کنترل آن نیز موجبات استراحت پای راست را فراهم می آورد. مصرف بنزین این ماشین در اتوبان در دنده 6 و با سرعت 130 کیلومتر در ساعت معادل 6/7 لیتر و در راه بیرون شهر در دنده 6 و با سرعت 80 کیلومتر در ساعت، برابر با 2/4 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر است که برای ماشینی با این اندازه، میزانی در خور نگرش محسوب می شود. سامانه i-stop این مزدا، توسط مونیتور نشان می دهد که تاکنون پیشرانه آن را به مدت 6 ساعت و 2 دقیقه خاموش نگاه داشته است. 

به هنگام رانندگی در اتوبان، سامانه RVM هرگونه پیشی گیری اتومبیل های پشتی از چپ و راست ماشین را با آلارم و روشن کردن چراغ (سمبل ماشینی در حال سبقت) در آینه های چپ یا راست، به راننده گزارش می دهد. این سامانه به ویژه در هنگامی که ماشین های پشتی در نقطه های کور آینه های جانبی قرار می گیرند، بسیار کارآمد است. 

در راه خانه، پس از اندکی عادت کردن به شیوه رانندگی با این مزدا، با سرعت 180 کیلومتر در ساعت راندم. شایان توجه اینکه، اختلاف سرعت نشان دهنده ماشین با سرعت سنج سامانه راهیاب ماهواره ای آن فقط 4 کیلومتر بود (این اختلاف سرعت در تویوتا اونسیس به 10 کیلومتر می رسید). 

در زمینه گشتاور و توانایی کشش پیشرانه باید بگویم که CX-5 با سرعت 160 کیلومتر در ساعت، در دنده 6 و با دور موتور 1250 rpm به آسانی و بی تکان به پیش می رود. در هنگام پارک کردن، 8 سنسور رادار گونه پارک (4 عدد در جلو و 4 عدد در عقب)، به کمک راننده آمده و همواره کم شدن فاصله ماشین با هر چیزی که در جلو یا پشت آن قرار دارند را گوشزد می کنند. مدل مورد بحث، در مانورهای رانندگی نیز از پایداری یک مزدا که این روزها در کلاس خود شناخته شده، برخوردار است. 

هنگام رسیدن به خانه، پس از یک روز با 1000 کیلومتر رانندگی (بیش از 500 کیلومتر با مزدا)، احساس خستگی آن چنانی نمی کردم که این نیز نشانه ای آن چنانی نمی کردم که این نیز نشانه ای از ارگونومی خوب صندلی ها و کابین این ماشین است. در روزهای بعد، پس از شستن و پاک کردن حشرات از روی بدنه، با پولیشی بسیار نرم، به خش گیری پرداختم. قلاب تریلر و یا کاروان کش را رنگ زدم، رکاب های پلاستیکی روی هر 4 رکاب مونتاژ کردم و رینگ های زمستانی آن را پس از شستن و رنگ آمیزی قسمت های پشتی رینگ، آماده به کارگیری جهت زمستان های بلند دانمارک نمودم. بدین روی، این ماشین هم اکنون در فرمی کاملاً بی عیب به سر می برد. 

ظاهر زیبا، کابین جادار و ارگونومیک، پیشرانه روزآمد، مصرف سوخت پایین و ارزش بالا در مقابل رقم پرداختی، از جمله شاخصه هایی هستند که CX-5 را به عنوان یک کراس اوور محبوب و قابل اعتماد، مطرح می سازند.